Zgodnie z definicją strefą płatnego parkowania określany jest obszar miasta lub gminy, w którym ze względu na deficyt miejsc postojowych wprowadzono obowiązek płacenia za parkowanie. Nie wszyscy jednak wiedzą, że opłaty postojowe mogą być pobierane pod warunkiem prawidłowego oznakowania miejsc postojowych, co w praktyce oznacza, że muszą one zawierać jednocześnie znaki pionowe i poziome. Wynika z tego, że brak któregokolwiek ze znaku zwalnia kierowców uiszczania takich opłat.
Od 2014 roku w strefie płatnego parkowania obowiązuje znak drogowy D-44 "strefa płatnego parkowania". Powinien on zawierać informacje dotyczące dni, w jakich obowiązuje nakaz płatnego parkowania, a także godziny (np. 8-18). Na znaku obok napisu "postój płatny" wskazane są sposoby wnoszenia opłaty przez odpowiedni napis lub symbol parkomatu, karty zegarowej lub biletu. Ponadto w strefie płatnego parkowania obowiązują także znaki drogowe: D-18 oraz P-18 wyznaczającymi miejsca dla postoju, P-19 (linia wyznaczająca pas postojowy), P-20 (koperta), P-24 (miejsce dla pojazdu osoby niepełnosprawnej).
W praktyce oznacza to, że pobieranie opłaty za postój nie jest możliwe, jeśli w miejscu oznaczonym strefą płatnego parkowania, nie ma oznakowania pionowego lub poziomego, czyli istnieje np. jedynie oznakowanie pionowe lub wyłącznie oznakowanie poziome.