Przepisy Kodeksu cywilnego wymieniają cztery domniemania prawne związane ze skargą pauliańską, a mianowicie:
Gdy wskutek czynności prawnej dłużnika dokonanej z pokrzywdzeniem wierzycieli osoba trzecia uzyskała korzyść majątkową, każdy z wierzycieli może żądać uznania tej czynności za bezskuteczną w stosunku do niego, jeśli dłużnik miał na celu pokrzywdzenie wierzyciela, a osoba trzecia była tego świadoma lub mogła się o tym dowiedzieć.
Mowa o tym, kiedy czynność prawna dłużnika jest dokonana z pokrzywdzeniem wierzycieli, jeśli w jej skutek dłużnik stał się w wyższym stopniu niewypłacalny.
Jeśli wskutek dokonanych przez dłużnika czynności, korzyść majątkową uzyskała osoba będąca w bliskim stosunku z nim, mając świadomość pokrzywdzenia wierzyciela.
Gdy wskutek czynności prawnej, korzyść majątkową uzyskał przedsiębiorca pozostający z dłużnikiem w stosunkach gospodarczych, domniemywa się, że miał świadomość pokrzywdzenia wierzycieli.
Roszczenie wierzyciela zaskarżalne przed sądem,
Dłużnik jest niewypłacalny ze względu na podjęte czynności prawne,
Dłużnik działał ze świadomością pokrzywdzenia wierzyciela,
O fakcie wiedziała osoba trzecia, lub mogła się o nim z łatwością dowiedzieć.
Czynności prawne naruszające interesy wierzyciela w takim przypadku to przede wszystkim darowizna, dożywocie, umowa przekazania gospodarstwa rolnego następcy, czy sprzedaż za zaniżoną cenę, ale także zrzeczenie się spadku.