Zgodnie z przepisem art. 6 Kodeksu postępowania karnego oskarżonemu przysługuje prawo do obrony, w tym prawo do korzystania z pomocy obrońcy, o czym należy go pouczyć. W ramach postępowania karnego ustanowienie obrońcy jest już możliwe w ramach postępowania przygotowawczego, czyli tego, które poprzedza wniesienie do sądu aktu oskarżenia.
Adwokat obsługujący sprawy karne w miastach Gdańsk, Tczew i Starogard zapewnia wsparcie merytoryczne i praktyczne na każdym etapie postępowania. Zajmuje się m.in. przygotowaniem formalności, przekazaniem wiedzy niezbędnej w trakcie procesu, a także analizą oraz sporządzeniem niezbędnych dokumentów.
Istnieje szeroki zakres sytuacji, których mogą dotyczyć sprawy karne. Przykłady tego rodzaju zdarzeń to m.in.:
Obsługujemy sprawy ścigane z urzędu, na wniosek oraz z oskarżenia prywatnego. Zapewniamy wsparcie nie tylko oskarżonemu, ale także m.in. oskarżycielom posiłkowym.
Zgodnie z przepisem art. 82 k.p.k., obrońcą może być jedynie osoba uprawniona do obrony według przepisów o ustroju adwokatury lub ustawy o radcach prawnych. Czyli obrońcą może być adwokat lub radca prawny.
Podstawowym zadaniem obrońcy w procesie karnym jest przede wszystkim dążenie do uniewinnienia oskarżonego bądź wymierzenia dla oskarżonego przez Sąd, kary w maksymalnie niskiej wysokości.
Obrońca w procesie karnym, jest ustanawiany poprzez udzielenie upoważnienia do obrony, w danej, konkretnej sprawie. Następuje to zazwyczaj poprzez podpisanie dokumentu tzw. upoważnienia do obrony. Upoważnienie do obrony może być udzielone na piśmie albo przez oświadczenie do protokołu organu prowadzącego postępowanie karne. Oskarżony może mieć jednocześnie nie więcej niż trzech obrońców. Natomiast, obrońca może bronić kilku oskarżonych, jeżeli ich interesy nie pozostają w sprzeczności.
Udział obrońcy w procesie karnym nie jest obligatoryjny, poza wskazanymi poniżej przypadkami tj. oskarżony musi mieć obrońcę, jeżeli:
– nie ukończył 18 lat,
– jest głuchy, niemy lub niewidomy,
– zachodzi uzasadniona wątpliwość, czy jego zdolność rozpoznania znaczenia czynu lub kierowania swoim postępowaniem nie była w czasie popełnienia tego czynu wyłączona lub w znacznym stopniu ograniczona,
– zachodzi uzasadniona wątpliwość, czy stan jego zdrowia psychicznego pozwala na udział w postępowaniu lub prowadzenie obrony w sposób samodzielny oraz rozsądny.
Adwokat do spraw karnych zajmuje się wsparciem merytorycznym oraz formalnym. Jego rola jest uzależniona od tego, czyje interesy reprezentuje. Prawnik zapewnia m.in.:
Niezależnie od etapu postępowania adwokat od spraw karnych zapewnia również doradztwo w zakresie działań na rzecz reprezentowanej strony. Informuje również o tym, jakie konsekwencje grożą za popełnienie konkretnego czynu, a także przedstawia możliwości, dzięki którym pojawi się szansa na złagodzenie wymiaru kary.
Zakres reprezentacji zależy m.in. od tego, czego dotyczy cały proces. Prawnik towarzyszy klientowi m.in. w procedurze dobrowolnego poddania się karze. Polega ona na złożeniu przez oskarżonego wniosku o skazanie bez przeprowadzenia postępowania dowodowego. Prawo do skorzystania z tej instytucji przysługuje do zakończenia pierwszego przesłuchania wszystkich oskarżonych na rozprawie głównej.
Sąd może pozytywnie rozpatrzyć złożony wniosek, gdy zostaną spełnione następujące przesłanki:
Prawo do skorzystania z instytucji dobrowolnego poddania się karze przysługuje jedynie oskarżonemu, któremu jest zarzucane przestępstwo zagrożone karą nieprzekraczającą 15 lat pozbawienia wolności.
Instytucja umożliwia uzyskanie najniższego wymiaru kary, a także zaoszczędzenie stresu i środków, generowanych przez toczące się postępowaniem.
Adwokat do spraw karnych zapewnia reprezentację przed sądem do spraw karnych. W jej ramach przygotowuje niezbędne wnioski, w tym m.in. wniosek o warunkowe umorzenie postępowania, który umożliwia oskarżonemu uniknięcie wymierzenia kary, a także zachowanie statusu osoby niekaranej.
Jednym ze sposobów zakończenia procesu karnego jest warunkowe umorzenia postępowania. Instytucja umożliwia stwierdzenie winy sprawcy bez skazywania go. Dzięki temu oskarżony w świetle prawa pozostaje osobą niekaraną i zostaje poddany próbie. Okres próby może wynosić od 1 roku do 3 lat.
Warunkowe umorzenie postępowania jest możliwe w sytuacjach gdy:
Instytucja umożliwia oskarżonemu uniknięcie odpowiedzialności w postaci kary grzywny oraz ograniczenia lub pozbawienia wolności. Osoba oskarżona utrzymuje również status niekaranej, który ma znaczenie np. w świetle rozwoju kariery zawodowej w Polsce i poza jej granicami.
Sprawa karna toczy się w następujących etapach:
Postępowanie ma charakter dwuinstancyjny. W I instancji toczy się przed sądem rejonowym lub okręgowym, a w II instancji przed sądem okręgowym bądź apelacyjnym. Niekiedy prowadzone jest ponadto postępowanie kasacyjne przed Sądem Najwyższym na skutek wniesienia kasacji.
W postępowaniu karnym, pokrzywdzony występuje na etapie postępowania przygotowawczego.
Zgodnie z treścią przepisu art. 49 k.p.k., pokrzywdzonym jest osoba fizyczna lub prawna, której dobro prawne zostało bezpośrednio naruszone lub zagrożone przez przestępstwo. Pokrzywdzonym może być także niemająca osobowości prawnej instytucja państwowa lub samorządowa bądź inna jednostka organizacyjna, której odrębne przepisy przyznają zdolność prawną. Za pokrzywdzonego uważa się także zakład ubezpieczeń w zakresie, w jakim pokrył szkodę wyrządzoną pokrzywdzonemu przez przestępstwo lub jest zobowiązany do jej pokrycia.
Pokrzywdzony, w ramach postępowania przygotowawczego może np.:
– uczestniczyć w przeprowadzanych czynnościach dowodowych,
– składać wnioski dowodowe,
– przeglądać akta.
Pokrzywdzony, w toku postępowania przygotowawczego może działać osobiście bądź przez pełnomocnika. Zgodnie z treścią przepisu art. 87§ 1 k.p.k., strona inna niż oskarżony może ustanowić pełnomocnika.
Zgodnie z przepisem art. 88§ 1 k.p.k., pełnomocnikiem może być adwokat, radca prawny lub radca Prokuratorii Generalnej Rzeczypospolitej Polskiej. Pełnomocnika z urzędu wyznacza prezes lub referendarz sądowy sądu właściwego do rozpoznania sprawy.
Zakończenie postępowania przygotowawczego i skierowanie aktu oskarżenia do Sądu, umożliwia pokrzywdzonemu działanie w toku postępowania sądowego w charakterze oskarżyciela posiłkowego.
W sprawach o przestępstwa ścigane z oskarżenia publicznego, pokrzywdzony może działać jako strona w charakterze oskarżyciela posiłkowego. Występuje on wówczas obok lub zamiast oskarżyciela publicznego.
Do czasu rozpoczęcia przewodu sądowego na rozprawie głównej, pokrzywdzony może złożyć wniosek, że będzie działał w sprawie w charakterze oskarżyciela posiłkowego.
Oskarżyciel posiłkowy – jako strona procesu może:
Oskarżyciel posiłkowy, podobnie jak pokrzywdzony może działać w toku postępowania sądowego samodzielnie bądź przez pełnomocnika.
Zgodnie z przepisem art. 88§ 1 k.p.k., pełnomocnikiem oskarżyciela posiłkowego może być adwokat, radca prawny lub radca Prokuratorii Generalnej Rzeczypospolitej Polskiej. Pełnomocnika z urzędu wyznacza prezes lub referendarz sądowy sądu właściwego do rozpoznania sprawy.
Pełnomocnik oskarżyciela posiłkowego ma prawo zadawać pytania, zgłaszać wnioski dowodowe, zgłaszać wnioski o wyłączenie sędziego. Na zakończenie przewodu sądowego, pełnomocnik może wygłosić mowę końcową oraz zażądać określonego wymiaru kary dla oskarżonego.
Oskarżycielem prywatnym jest pokrzywdzony, który wnosi i popiera oskarżenie o przestępstwa ścigane z oskarżenia prywatnego.
Przestępstwa ścigane z oskarżenia prywatnego, to między innymi: zniesławienie, zniewaga, naruszenie nietykalności cielesnej.
Akt oskarżenia musi odpowiadać ogólnym wymaganiom pisma procesowego. Może ograniczyć się do oznaczenia osoby oskarżonego, zarzucanego mu czynu oraz wskazania dowodów, na których opiera się oskarżenie. Wraz ze złożeniem prywatnego akt oskarżenia, należy uiścić opłatę w wysokości 300,00 złotych.
Oskarżyciel prywatny, w ramach toczącego się postępowania sądowego może dokonywać czynności procesowych, w tym np. składać wnioski dowodowe, zadawać pytania świadkom, odwoływać się od wyroku.
Oskarżyciel prywatny, podobnie jak pokrzywdzony czy oskarżyciel posiłkowy, może działać w toku postępowania sądowego samodzielnie bądź przez pełnomocnika.
Pełnomocnikiem dla oskarżyciela prywatnego może być adwokat, radca prawny lub radca Prokuratorii Generalnej Rzeczypospolitej Polskiej. Pełnomocnika z urzędu wyznacza prezes lub referendarz sądowy sądu właściwego do rozpoznania sprawy.
