Zatarcie skazania to pojęcie regulowane przez przepisy kodeksu karnego, które wskazują, że z chwilą zatarcia skazania uważa się je za niebyłe, a wpis o skazaniu zostaje usunięty z rejestru skazanych. Z artykułu dowiedzą się Państwo także, jakie wyróżniamy przesłanki zatarcia skazania oraz, na czym polega wyłączenie zatarcia skazania.

Zatarcie skazania – przesłanki

Zgodnie z art. 107 kodeksu karnego w razie skazania na karę pozbawienia wolności wymienioną w art. 32 pkt 3 zatarcie skazania następuje z mocy prawa z upływem 10 lat od wykonania lub darowania kary albo od przedawnienia jej wykonania. Ponadto Sąd może na wniosek skazanego zarządzić zatarcie skazania już po upływie 5 lat, jeżeli skazany w tym okresie przestrzegał porządku prawnego, a wymierzona kara pozbawienia wolności nie przekraczała 3 lat.

W razie skazania na karę dożywotniego pozbawienia wolności zatarcie skazania następuje z mocy prawa z upływem 10 lat od darowania kary albo od przedawnienia jej wykonania.

Jeśli zaś mamy do czynienia ze skazaniem na karę ograniczenia wolności – zatarcie skazania następuje z mocy prawa z upływem 3 lat od wykonania lub darowania kary albo od przedawnienia jej wykonania.

W przypadku grzywny zatarcie skazania następuje z mocy prawa z upływem roku od wykonania lub darowania kary albo od przedawnienia jej wykonania.

Przepisy kodeksu karnego dopuszczają także sytuacje związane z odstąpieniem od wymierzenia kary, wówczas zatarcie skazania następuje z mocy prawa z upływem roku od wydania prawomocnego orzeczenia.

Z kolei art. 107 § 6 mówi o tym, że jeżeli orzeczono środek karny, przepadek lub środek kompensacyjny, zatarcie skazania nie może nastąpić przed jego wykonaniem, darowaniem albo przedawnieniem jego wykonania. Zatarcie skazania nie może nastąpić również przed wykonaniem środka zabezpieczającego.

Wyłączenie zatarcia skazania

Zgodnie z art. 106a nie podlega zatarciu skazanie na karę pozbawienia wolności bez warunkowego zawieszenia jej wykonania za przestępstwo przeciwko wolności seksualnej i obyczajności, jeżeli pokrzywdzony był małoletnim poniżej lat 15.