Eksmisja - najważniejsze informacje - Kancelaria Cejrowski

Eksmisja jest usunięciem kogoś z zajmowanego lokalu lub nieruchomości. Są to wszelkie czynności faktyczne i prawne zmierzające do opróżnienia lokalu z osób i rzeczy oraz wydania nieruchomości uprawnionej osobie. Kiedy można eksmitować najemcę lokalu, a kiedy dopuszczalna jest eksmisja z mieszkania własnościowego?

Eksmisja z mieszkania własnościowego

Eksmisja z mieszkania własnościowego jest możliwa w kilku przypadkach. Po pierwsze w sytuacji, kiedy lokator utrudnia korzystanie z innych lokali uporczywym łamaniem porządku domowego. Istotnym powodem eksmisji z mieszkania jest stosowanie przemocy wobec rodziny. Częstym przypadkiem jest także wszczęcie egzekucji komorniczej. W takiej sytuacji kończy się to utratą praw do mieszkania. Z kolei w przypadku stosowania przemocy wobec rodziny uciążliwy lokator nie traci praw do mieszkania, ale nie może w nim w dalszym ciągu mieszkać.

Eksmisja z lokalu

Eksmisja często dotyczy sytuacji, w której osoba zajmująca dany lokal nie ma do tego tytułu prawnego. Najczęściej wiąże się to z samowolnym zajęciem lokalu lub zakończeniem wypowiedzenia umowy najmu.

Eksmisja najemcy najczęściej wynika z niepłacenia przez niego czynszu i innych opłat związanych z najmem. Wówczas osoba wynajmująca lokal (nieruchomość) może wręczyć najemcy wypowiedzenie. Jest to możliwe po nieotrzymaniu od niego trzech należności za trzy pełne okresy rozliczeniowe. Po upływie okresu wypowiedzenia (jeśli najemca nie opuści lokalu) zaczyna się proces eksmisji na drodze sądowej.

Kiedy można liczyć na lokal socjalny?

Zapewnienie lokalu socjalnego stanowi ochronę dla pewnych grup, którym w razie eksmisji należy go zapewnić, a mianowicie:

  • kobiety w ciąży,
  • dzieci,
  • osoby niepełnosprawne i ubezwłasnowolnione (również opiekunom takich osób),
  • obłożnie chorzy,
  • emeryci oraz renciści posiadający uprawnienia do korzystania z pomocy społecznej,
  • bezrobotni.

Lokal nie musi być o wysokim standardzie. Musi jednak umożliwiać zamieszkiwanie w nim. Na każdego członka gospodarstwa domowego musi przypadać minimum 5 metrów kwadratowych powierzchni pokoju. Jeśli lokal ma zamieszkiwać jedna osoba mowa o minimum 10 metrach kwadratowych.

Inne wpisy