Urlop wypoczynkowy z reguły jest udzielany zgodnie z planem urlopów. Jest to omawiane w porozumieniu z pracownikami, biorąc przy tym pod uwagę zapewnienie normalnego toku pracy zakładu. W jakich okolicznościach pracodawca może wysłać pracownika na przymusowy urlop wypoczynkowy?
Czy przymusowy urlop wypoczynkowy jest dozwolony?
Stan pandemii daje pracodawcy możliwość wysłania pracownika na urlop wypoczynkowy, który podjął jednostronną decyzją, czyli bez porozumienia z pracownikiem. Należy jednak zaznaczyć, że przepisy prawa dają taką możliwość jedynie w odniesieniu do urlopu zaległego.
Zaległy urlop wypoczynkowy jest urlopem, którego pracownik nie wykorzystał w poprzednim roku kalendarzowym. Przepisy Kodeksu pracy zobowiązują pracodawcę do udzielenia pracownikowi urlopu wypoczynkowego w roku kalendarzowym, w którym nabył do niego prawo. Istnieją jednak pewne okoliczności, w których może on zostać niewykorzystany w bieżącym roku, jednak musi się to stać nie później niż do dnia 30 września następnego roku kalendarzowego. Do przyczyn uzasadniających przesunięcie urlopu wypoczynkowego należy zaliczyć czasową niezdolność do pracy pracownika (spowodowaną chorobą), czy odosobnienie w związku z chorobą zakaźną. Innym powodem może być urlop macierzyński lub powołanie na ćwiczenia wojskowe albo przeszkolenie wojskowe na okres 3 miesięcy.
Drugą możliwość wysłania pracownika na przymusowy urlop wypoczynkowy daje sytuacja, kiedy pracownik jest na okresie wypowiedzenia. Warto dodać, że pracodawca może rozdysponować w ten sposób zarówno urlop zaległy, jak i bieżący urlop. Jest to czas pomiędzy złożeniem wypowiedzenia drugiej stronie stosunku pracy do rozwiązania umowy.
Kodeks pracy przewiduje trzy rodzaje rozwiązania stosunku pracy. Po pierwsze w trybie natychmiastowym tzw. dyscyplinarka, wówczas nie stosuje się okresu wypowiedzenia. Po drugie za wypowiedzeniem, a po trzecie za porozumieniem stron.
